Januari
11 Voor de Santa Key Banks (Florida) scheepsbreuk geleden en eerst op...
19 ... worden wij door een Amerikaanse schoener gered en naar Key West gebracht. Dit was het einde van deze reis.
Begin op de Amerikaanse stoomboot Minerva capt. Jackson
Februari
2 Aangemonsterd en op dezelfde dag uitgelopen naar Key-City (USA) en Habanna (Cuba). Vandaar naar...
19 New OrlÈans. Aldaar aangekomen en weer...
21 ... uitgelopen 's morgens 2 uur. Eerst heerlijk weer.
22 Maar 1 dag later, 's avonds komt er een Noordwester storm op die in de loop van de nacht tot een orkaan wordt.
23 Al om 4 uur 's morgens werd ik aan dek geroepen om de waterstand in het schip vast te stellen.. Tot mijn ontsteltenis ontdek ik al 4 voet (1.30 meter) water in het schip en was het dus alweer lek! Alle beschikbare leden van de bemanning en ook de passagiers moesten nu aan de pompen. Zelfs stoompompen worden op gang gebracht. Alles tevergeefs. Wij zinken. 8 van onze beste, grootste reddingsboten waren ondertussen van de huishoge brekers die over het schip komen in stukken geslagen en onbruikbaar. De 3 overgeblevenen zouden nu over boord gevierd worden om een gedeelte van de 287 passagiers te redden. De eerste boot wordt uitgezet en slaat direct te pletter tegen de scheepsromp als gevolg van de woedende elementen. De tweede boot wordt uitgezet. Hoewel van twee kanten met revolvers bedreigd, op bevel van capt. Jackson zou iedereen worden doodgeschoten die probeerde zonder zijn toestemming in de boot te gaan, sprongen zovele passagiers in deze reddingsboot dat deze direct zonk, en 45 man het leven lieten. Derde boot uitgezet. Twee mannen van de bemanning springen er in en op dat ogenblik breekt de vanglijn en boot en mannen verdwenen en werden nooit meer gezien. Om 6.30 uur is de nood het hoogste. Alle beschikbare reddingsmiddelen werden overboord gezet ook de passagiers, het schip gaat ten onder. Circa 100 hiervan moeten er genoegen mee nemen een lifebelt om te binden en met een gebed op de lippen over boord te springen. Wie zich weigerde werd gewoonweg over boord geworpen. Het was een afgrijselijk tafereel al die mensen van verschillende leeftijd en geslacht te midden van die razende elementen te zien. Als speelballen stijgen zij met de ene golf tientallen meters hoog om met de volgende in de diepte begraven te worden. 7:30 uur alle passagiers overboord. Elk lid van de bemanning -van kapitein tot scheepsjongen, 93 man- krijgen vrije hand naar goeddunken aan de eigen redding te denken. Ikzelf zocht in de deksalons en in de cabines naar het één of andere achtergebleven reddingsmiddel. Vond tot mijn leedwezen niet wat ik zocht en wat mij hoogst onwelkom was, nl.: een jonge juffer ruim 19 jaar oud uit South Carolina als ik later zou horen. Zij kwam net tot zich uit een diepe bewusteloosheid. Ik verklaarde haar hoe of het met het schip stond, zocht onder haar bed, vond inderdaad een lifebelt en bond haar deze terstond om. Ik bracht haar aan dek en wierp een ladder die ik vond over boord en sprong met de juffer in mijn armen tot God biddend over boord, de ladder achterna. Het lukte mij de ladder te pakken te krijgen en met mijn bezwaarlijke last hierop te kruipen. Korte tijd hierna ging de stoomboot onder. Het moet ongeveer 8:00u in de zwart-grauwe morgen geweest zijn. afschuwlijke scènes speelden zich af bij het verdrinken van al die mensen. tegen de middag kwam toch nog verlossing uit de nood. Samen met mijn prooi worden wij opgepikt door een vissersboot en naar ........(?) gebracht. Alles wat ik redden kon was een juffer, een hemd en een onderbroek, meer had ik niet aan. Ook enige andere passagiers en leden van de bemanning waren door vissersboten opgepikt, maar een groot gedeelte hiervan stierf door ontbering, angst en uitputting. De door mij geredde juffer stierf twee uur nadat zij aan wal was zonder een woord te hebben gesproken. Haar dank voor alles sprak uit haar ogen en vage handbewegingen.
Maart
6 Ik ga weer varen van New Orléans naar Habanna en keer terug op 24 Maart naar New Orléans met stormweer.
24 Deze kaan was mij te oud, daarom ging ik van boord voordat ik misschien voor de 3e keer schipbreuk zou lijden.
25 Dit was het einde van de trip op de Amerikaanse stoomboot Dape Hannock op 25 Maart.
April
5 Begin reis Amerikaans schip Lassie Moses.
6 Aan boord gegaan
10 Uitgevaren naar Le Havre, Frankrijk.
Mei
13 Aankomst aldaar.
18 Afgemonsterd en logies gevonden aldaar bij O. Johnson Quai Casimir De la Vigne.
Juni
16 Aangemonsterd op de Engelse bark namens Annie Burriel. Capt. Sanders. Naar Quebec (Canada) en terug naar Liverpool.
Augustus
11 In Canada aangekomen.
20 Begonnen met laden.
29 Uitgelopen naar Liverpool.
Oktober
12 Aankomst in Liverpool en slaapgelegenheid gevonden bij Charles Wright, Maghullstr 1 J.J.G. Carpenter.
Amerikaans schip Charles Russell vanaf 8 december 1877
December
8 Aangemonsterd voor Bombay in Oost-India.
10 Begonnen te werken en uitgevaren.
Op internet circuleert ook een variant op dit verhaal waarbij onze scheepstimmerman bij een schipbreuk zijn latere vrouw Elizabeth Ponse gered zou hebben. Dat zou een ideale gebeurtenis zijn voor een romanverfilming maar in zijn dagboek zijn daar echter geen aanwijzingen voor te vinden. De werkelijkheid was overigens dramatisch genoeg!