Over Riet

Maria Catharina Grünbauer-Blonk (11/7/1928 - 23/10/2009) kwam uit een vermoedelijk van hugenoten afstammende  familie en een gezin met acht kinderen, woonachtig in Oegstgeest en later Leiden. Haar vader was een kleine zelfstandige die een vulcaniseer-inrichting had, wat betekent dat hij versleten autobanden ‘coverde’ en er opnieuw profiel in aanbracht Het was verder een man van weinig woorden die vrij goed kon schaken. Haar moeder was een diep religieuze levenslustige vrouw. Riet werd in haar jonge jaren vaak uit logeren gestuurd bij haar tante, voornamelijk omdat haar moeder veelvuldig zwanger was en dus regelmatig de zorg over baby’s en haar andere kleintjes had, ze heeft in het totaal elf zwangerschappen gehad. Dit was ook voor Riet de motivatie om met 17 jaar al uit huis te gaan en in het ziekenhuis (te Apeldoorn) te gaan werken en de opleiding te doen. Haar eerste stage was op de kinderafdeling. Ze zou de opleiding niet afmaken om later op Beth Palet in Amsterdam aan de slag te kunnen, een tehuis voor ongehuwde moeders met kleine kinderen. Ondertussen heeft ze wel kans gezien de Teken- en Etalageschool met succes te doorlopen waar ze een diploma behaalde. Op Beth Palet zou zij via haar collega Willy in contact komen met de man (en broer van Willy) met wie ze kort daarop zou trouwen, de musicus Harry Grünbauer (27/2/1931 - 10/6/2012). Ze kregen drie kinderen: Henri (1958), Karin (1960) en Marco (1963). Dit gezin woonde in Amsterdam tot midden jaren zestig waarna ze naar de Bilt/Bilthoven verhuisden. Het gezin was een bron van creativiteit, waarin zij een belangrijke stimulerende factor was. Riet was vooral erg productief in het maken van poppen en leverde vele haak-, brei- en kruissteekpatronen, aan voor publicatie in het handwerkblad Ariadne. Ondertussen verzamelde ze grammofoon platen van Salvatore Adamo, wiens concerten zij ook geregeld bezocht en ze hield bijvoorbeeld ook van de kunst van Karel Appel​. Ze ontwikkelde, geïnspireerd door het “Witte Fietsenplan”van de Provo’s, het zogenaamde “Witte Pietenplan” omdat ze de figuur Zwarte Piet een neokoloniale en dus discriminerende uitwas vond. Aanvankelijk was ze ook een fan van Bill Cosby, vooral ten tijde  van de tv-serie "I Spy" (Dubbelspion) en later ook van de wielrenner Lance Armstrong (meervoudig tour de France winnaar). Ze heeft de publiekelijke val van deze beide heren (gelukkig) niet meer mee hoeven maken. Later in haar leven leed ze aan artrose, waardoor het poppen maken niet meer lukte. Ze werd toen actief in de plaatselijke “speel-o-theek”, een speelgoed-uitleen. Ze vertelde toen wel eens dat ze dat heerlijk vond en zo een beetje kon inhalen wat ze in haar jeugd gemist had. Dit was ook de fase waarin ze kleinkinderen kreeg, in het totaal zes. Uiteindelijk zou ze ziek worden wat in een ondraaglijk lijden ontaardde. Na vele gesprekken met artsen en de predikant, die uiteindelijke ook de goedkeuring van haar man wist te bewerkstelligen kreeg zij euthanasie.